- γεκαθά
- γεκαθά· ἑκοῦσα, Hsch. (Prob. Cret. ϝέκαθθα < vekṇt-A yᾰ.) [full] γέκαλον (i. e. ϝέκηλον) · ἥσυχον, Id. [full] γεκᾶσα (γ = ϝ) · ἑκοῦσα, Id. [full] γελαιώς· ὁ γέλως, Id. [full] γέλαν· αὐγὴν ἡλίου, Id. (ϝελ-, cf. εἴλη); cf. γελεῖν. [full] γελανδρόν· ψυχρόν, Id.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
